Zagadnienia : Akcenty długie

t. 32

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Akcent długi w A (→KFWn)

! miniat: wycinek, ten akord, tylko dolna 5-linia.    TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wa)

..

Znak w A ma wszystkie cechy akcentu długiego, co odtworzono w KF (→Wn), ale nie w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 32

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

 w A (odczyt dosłowny→Wf,KFWn)

! miniat: wycinek, ta grupa szesnastek, tylko górna 5-linia i znak.                      widły jak EZnieU1 w t. 33

2 krótkie akcenty w Wa

jak EZnieU2 w następnym takcie

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

TGTU

..

Znak  w A sięga praktycznie do ostatniej szesnastki taktu i tak go odtworzono w większości pozostałych źródeł. Zdaniem redakcji, w tym kontekście Chopin mógł mieć na myśli tylko akcent długi, jak to 4 razy jednoznacznie zapisał w następnym takcie. W Wa uznano – również prawdopodobnie na podstawie znaków w następnym takcie – że chodzi o akcent, który podano osobno dla prawej i lewej ręki. Patrz też uwaga w t. 33.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 33

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

4 akcenty długie w A (→Wf)

! miniat: wycinek.                EZTU

 w KF

EZnieU

4 dłuższe  w Wn

EZnieU1

8 krótkich akcentów w Wa

EZnieU2

..

Cztery znaki w A to typowe akcenty długie, co jednak odtworzono w miarę dokładnie tylko w Wf. Znaki w KF są nieco dłuższe, a w Wn rozciągnięto je na całą długość grup szesnastkowych. W Wa, tak jak w poprzednim takcie, uznano znaki za akcenty i podwojono, opatrując nimi osobno prawą i lewą rękę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności KF